Święta, święta i po świętach...

Echo : ilustrowany tygodnik powieściowy i humorystyczny R. 2, nr 18 ([1913])
--------------
CENTRYFUGA* - wirówka, przyrząd mechaniczny, służący do rozdzielania mieszaniny płynów, względnie ciał stałych, tworzących zawiesinę w płynach, według ich ciężaru gatunkowego, przez działanie siły odśrodkowej. Zasadniczą częścią składową centryfugi są dwa współśrodkowe naczynia. Wewnętrzne naczynie wiruje bardzo szybko dookoła swej osi i odrzuca zawartą wewnątrz płynną mieszaninę, tem dalej od osi, im niższy jest ciężar gatunkowy materjału. O ile ściany tego naczynia są dziurkowane, zaopatrzone w sita, czy też wyłożone tkaniną, centryfuga spełnia zarazem czynność filtrującą. O ile zaś ściany te są nieprzepuszczalne, rozdział następuje na zasadzie opadania ciała cięższego w dół, które to opadanie działanie siły odśrodkowej przyspiesza. Naczynie zewnętrzne, nieruchome, spełnia rolę chwytnika i rozdzielacza. Centryfugi różnej konstrukcji mają zastosowanie w gospodarstwie wiejskiem, do odciągania śmietany z mleka i do wytrząsania miodu z plastrów pszczelnych, tudzież w przemyśle przy wielu procesach fabrykacyjnych.[Gutenberg]
*Karlsbad - Karlowe Wary, uzdrowisko znane z leczenia m.in. dolegliwości pokarmowych

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jesiotry pod mostem chwaliszewskim czyli kawior po poznańsku

Obraz
Miłosne igraszki jesiotrów w Warcie Dziś nie ma śladu po jesiotrach, nie ma już urokliwego zakola Warty, wdzierającego się w obręb Starego Miasta. A był przecież czas, gdy przyglądanie się połowom wielkich ryb w samym centrum Poznania stanowiło coroczną rozrywkę Poznaniaków. Tu, w samym sercu miasta, zwykle kończyła się długa droga tych ogromnych ryb, powodowanych tajemniczym impulsem  by właśnie tu odbyć tarło. Część z nich kończyło swe życie w sieciach miejscowych rybaków, innym udawało się osiągnąć cel. Ze złożonej ikry przychodziły na świat młode jesiotrzyki, które wkrótce same odbywały tę samą drogę, którą wcześniej przybyli ich rodzice ­– do dalekich mórz. Po kilku latach, już dojrzałe, wracały znów w nasze wody, by dopełnić swego reprodukcyjnego obowiązku. Jednak pewnego roku wielkie ryby już nie wróciły… Wielka ryba Jesiotry musiały sprawiać spore wrażenie. Jesiotr zachodni (Acipenser sturio) potrafi osiągnąć masę do 150 kg i długość do 2,7 m (niektóre źródła mó
Czytaj więcej

Restauracje automatyczne

Obraz
Usłuż sobie sam! Bez dawania piwnego! – tak reklamowała się pierwsza w Poznaniu restauracja automatyczna. Początek XX wieku to niezwykły rozwój techniki. Otwierają się liczne fabryki, na ulicach coraz częściej widać automobile, a w powietrze wzbijają się sterowce i pierwsze samoloty. Jedno z najmodniejszych słów to automat. Tu odwieczne marzenie człowieka, by ułatwić sobie życie za pomocą robotów i posłusznych mu mechanizmów. Automaty wdzierają się w życie codzienne. Nastaje moda na restauracje automatyczne. Uwierzysz? W Poznaniu działały aż trzy takie przybytki.  Pierwsza restauracja Automaten-Restaurant została otwarta 19 marca 1903 roku przy ulicy Berlińskiej 6 (obecna ulica Dąbrowskiego). Klienci mogli się obsłużyć sami, wrzucając do automatu określoną ilość bilonu. Z napoi można był tam nabyć na przykład szklankę piwa, wina, filiżankę kawy, gorącej czekolady, bulionu, ponczu, grogu, likieru, a nawet mleka. Automaty oferowały też zimne i cieple przekąski.
Czytaj więcej

Bulwar Kleemana i lipcowa nawałnica z 1914 roku

Obraz
Kojarzycie nazwę Bulwar Kleemanna? Dzisiaj wyjątkowe zdjęcia nadbrzeża Warty tzw. bulwaru Kleemanna w czasie napraw szkód, wyrządzonych przez nawałnicę w 1914. Zdjęcia są przeze mnie podkolorowane i nieco „wyciągnięte” dzięki czemu widać więcej szczegółów. Zamieszczę też zdjęcia w oryginale bez mojej ingerencji. To dawny fragment nadbrzeża Warty w pobliżu mostu Chwaliszewskiego. W XIX wieku grunty w okolicach Szyperskiej niejaki Kleemann zabudował spichlerzami oraz budynkami mającymi obsługiwać ruch towarowy na Warcie. Z całej grupy zabudowań najbardziej charakterystyczny było ceglane obmurowanie brzegu, które jeszcze wiele lat po sprzedaży tego gruntu miastu nazywano właśnie bulwarem (lub bulwarkiem) Kleemanna. Ze względu na zachowanie pochyłości terenu było to dogodne miejsce do ładowania towarów na barki i statki i spławianie drewna. Zimą zrzucano tutaj śnieg, zebrany z ulic miasta. Nie było to bezpieczne miejsce, nie tylko ze względu na portowe knajpy i sąsiedztwo tzw. Podwórza Bar
Czytaj więcej