„Osławione podwórze Barlebena – siedlisko mętów poznańskich”
Każde miasto ma swoje dzielnice i zaułki, do których strach zaglądać nie tylko nocą, ale nawet w biały dzień. Niektóre złą sławą straszą przez lata, a kolejne pokolenia unikają tych miejsc. Inne giną w zbiorowej niepamięci, tak jakby samo ich wspomnienie mogło przywoływać zło, które zagnieździło się wśród murów dawnych budynków. Dziś próżno szukać tych zrównanych z ziemią dawnych poznańskich slumsów, pełnych niegodziwości i przemocy, dawniej jak magnes przyciągających biednych i wyrzuconych poza margines mieszkańców miasta. Jedni zamieszkiwali liche klitki z ubóstwa, innych pociągało towarzystwo podobnych sobie złodziejaszków, podstarzałych prostytutek i kompanów z więzienia. Dziś w tym miejscu wznoszą się nowoczesne bloki, a niewielu zna ponurą przeszłość tej okolicy, a nowa ulica, której nie nadano już osobnej nazwy, odtwarza kształt dawnego przesmyku pomiędzy ulicą Szyperską a Piaskową. Co takiego sprawiło, że miejsce to owiane było aż tak złą sławą? Wszak